De Groene Zwaan

Over ontdekken en per ongeluk (op)groeien.

Als zijn grote broer Dikke Teen wéér zijn toetje afpakt, is de maat vol: Klein Duimpje gaat de wereld in. ‘Dat kan niet!’ zeggen z’n ouders, ‘daar ben jij veel te klein voor! En te slap! En vast ook te dom!’ Maar Klein Duimpje weet het zeker.

Op zijn ontdekkingstocht trapt hij in de mooie praatjes van de rovers, moet hij zien te ontsnappen aan hongerige reuzen en helpt hij Cor, een aardige maar luie molenaarszoon die nog een hele stapel hout moet zagen. Maar dan… kan hij als grote Duim weer naar huis!

Over ontdekken en per ongeluk (op)groeien.

Janna de Lathouder Brengt met haar expressieve en muzikale vertelstijl het verleden dichterbij
Janna is kinderboekenschrijver en verteller van (bijna helemaal) waargebeurde verhalen. Met haar expressieve en muzikale vertelstijl leidt zij haar publiek naar een andere wereld en een andere tijd. Mooie taal en vrolijke energie, spanning en gevaar komen in haar verhalen samen.

“AF – Terug naar Srebrenica” is een monoloog van acteur en theatermaker Nico Meurs, die in de voorstelling de rol speelt van Ben Verburg, een Dutchbat-veteraan die terugkeert naar Srebrenica, jaren na de dramatische gebeurtenissen daar. Het stuk is een indringende vertelling van een man die worstelt met zijn verleden als soldaat tijdens de val van Srebrenica, waar de Nederlandse vredesmacht betrokken was bij de mislukte bescherming van de moslimbevolking tijdens de Bosnische oorlog.

In de monoloog wordt Ben, die in een schoenenwinkel werkt en zijn traumatische ervaringen probeert te verbergen, geconfronteerd met de noodzaak om terug te keren naar de plek die zijn leven voor altijd heeft veranderd. Ondanks het leed, de verliezen, en de kritiek die de Nederlandse soldaten destijds ontvingen, zoekt Ben naar manieren om zijn eigen strijd en verantwoordelijkheid te begrijpen. De voorstelling is een emotioneel en menselijk verhaal dat probeert te begrijpen wat het betekent om een oorlogservaring mee te dragen.

Het stuk belicht niet alleen de persoonlijke gevolgen van de Srebrenica-ervaring voor Ben, maar werpt ook een breder licht op universele thema’s zoals schuld, verzoening en de zoektocht naar betekenis na trauma. De monoloog onderzoekt de moeilijke vragen waar veteranen van allerlei conflicten mee te maken krijgen: “Wat heb ik gedaan? Wat heb ik niet gedaan? En hoe kan ik iets terugdoen?”

De voorstelling, die vanaf september 2025 door Nederland zal toeren, is bijzonder relevant, aangezien het 30 jaar geleden is dat de val van Srebrenica plaatsvond en 80 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog (1945-2025). Dit geeft de voorstelling extra diepgang en een tijdsgebonden resonantie.

Met een mix van zwarte humor en serieuze reflecties biedt Nico Meurs de kijker een blik in de ziel van een veteraan, terwijl de tekst van Kees van der Zwaard de complexe gevoelens en dilemma’s zorgvuldig uitdiept. Het stuk is dus niet alleen een kans om de geschiedenis van Srebrenica te herdenken, maar ook om te reflecteren op bredere, tijdloze thema’s van menselijkheid en vergeving.

Voor geïnteresseerden is er voorafgaand aan de voorstelling ook een korte inleiding, en een kleine tentoonstelling met tekst en beeld, die verdere context biedt.

Dit stuk lijkt dus een krachtige ervaring te worden voor zowel veteranen als het bredere publiek, met de potentie om diepgaande gesprekken op gang te brengen over oorlog, trauma en de kracht van hoop en verzoening.